Metoda INPP w teorii i praktyce

Pacjenci ze zdiagnozowaną Niedojrzałością Neuromotoryczną wymagają specjalistycznej terapii, która pozwala poprawić jakość ich życia, poprzez integrację odruchów oraz normalizację w obrębie m.in. małej i dużej motoryki. Wczesna diagnoza, jak również właściwe postępowanie terapeutyczne, są niezwykle ważne dla naturalnego, zdrowego rozwoju. Wyjaśniamy, czym jest i jak przebiega terapia odruchów metodą INPP.

 

Na czym polega metoda INPP?

Niedojrzałość Neuromotoryczna (NMI) to jedno z dość często diagnozowanych zaburzeń rozwojowych. Cechuje się ona zbyt długim występowaniem odruchów pierwotnych oraz zbyt długim występowaniem niedojrzałych odruchów posturalnych. Niedojrzałość Neuromotoryczną można podejrzewać u dzieci, u których w wieku 6-12 miesięcy nadal występują przetrwałe odruchy pierwotne oraz u dzieci powyżej 3,5 roku życia, u których występują niedojrzałe odruchy posturalne, bądź nie są one w ogóle obserwowane. Zaburzenia te mogą prowadzić do trudności z uczeniem się oraz powodować inne problemy, które bezpośrednio wpływają na jakość życia, utrudniając prawidłowy, harmonijny rozwój. Na obecność przetrwałych odruchów pierwotnych wskazują dość charakterystyczne zachowania dziecka oraz niektóre pojawiające się problemy z zachowaniem i symptomy m.in. objawy choroby lokomocyjnej.

dziecko

 

Metoda INPP – kiedy znajduje zastosowanie?

Diagnostyka INPP pozwala wykryć Niedojrzałość Neuromotoryczną objawiającą się poprzez występowanie różnych nieprawidłowości i zaburzeń rozwojowych. Skierowana jest m.in. do dzieci, u których zdiagnozowano nadpobudliwość ruchową, zespół Aspergera, zaburzenia percepcji wzrokowej, słuchowej oraz zaburzenia koordynacji ruchowej, a także podejrzewa się występowanie dysfunkcji i zaburzeń związanych z rozwojem mowy. Wskazaniem do diagnostyki w kierunku Niedojrzałości Neuromotorycznej są także pojawiające się na etapie edukacji szkolnej trudności z nauką, które obejmują m.in. brak postępów w nauce pisania i czytania, podejrzenie dysgrafii, dysortografii i dysleksji. O konieczności diagnostyki INPP świadczą także dość specyficzne zachowania dziecka podczas nauki m.in. problemy z zapamiętywaniem prostych poleceń nauczyciela, brak koncentracji na lekcjach, konieczność ciągłej zmiany pozycji ciała, nieustanne mówienie i wydawanie różnych odgłosów. Warto zdecydować się także na diagnostykę INPP w przypadku występowania problemów z utrzymaniem równowagi, zaobserwowania trudności w nauce jazdy na rowerze oraz hulajnodze, jak również występowania problemów logopedycznych.

Jak wygląda terapia metodą INPP?

Terapia odruchów metodą INPP to odpowiednio dobrane do indywidualnych potrzeb dziecka ćwiczenia fizyczne. To celowana w konkretne problemy dziecka aktywność ruchowa, która ma na celu normalizację nieprawidłowych odruchów oraz wsparcie harmonijnego rozwoju dziecka w różnych obszarach m.in. motoryki, napięcia mięśniowego, zmysłu równowagi, koordynacji ruchowej, jak również wrażliwości na dotyk.