Jak działa terapia odruchów metodą INPP?

Program Integracji Odruchów, znany jako terapia odruchów metodą INPP opracowano w Instytucie Psychologii Neurofizjologicznej INPP w Wielkiej Brytanii, pod kierownictwem dr Peter Blythe i Sally Goddard-Blythe, czego celem było doprowadzenie do integracji odruchów i do normalizacji w obrębie motoryki małej i dużej, postawy, koordynacji, równowagi, wrażliwości na dotyk, świadomości ciała, świadomości przestrzennej, ruchów gałek ocznych i napięcia mięśniowego u wymagających tego pacjentów.

Jest to metoda terapeutyczna, która bazuje na naturalnych wzorcach ruchowych, czyli na ruchach, które są wykonywane przed właściwie rozwijające się dziecko podczas 1. roku życia. W związku z tym ćwiczenia, które są wykonywane w jej ramach, stanowią celową i odpowiednio ukierunkowaną aktywnością ruchową, w trakcie której dąży się do uzyskania wyżej wymienionych efektów terapii. Program Integracji Odruchów ma spowodować integrację pierwotnych odruchów oraz wywołać oczekiwane odruchy posturalne.

Dla kogo przeznaczona jest terapia odruchów metodą INPP?

Terapia odruchów metodą INPP przeznaczona jest przede wszystkim dla dzieci z autyzmem, ADHD, ADD, zaburzeniami sfery emocjonalnej i społecznej, zaburzoną odruchowością czy z dysleksją. Wśród wskazań do podjęcia diagnostyki i terapii odruchów metodą INPP znajdują się wyżej wymienione powody, a także między innymi opóźniony rozwój mowy, trudności z trzymaniem moczu, nadwrażliwość emocjonalna, dysfunkcje ruchowe i percepcyjne czy przetrwały odruch Moro.

Program Integracji Odruchów realizowany jest na rzecz osób, u których stwierdzono Niedojrzałość Neuromotoryczną (NMI), czyli nagromadzenie przetrwałych odruchów pierwotnych powyżej 6.–12. miesiąca życia, lub występowanie niedojrzałych odruchów posturalnych powyżej 3,5 lat.